Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

ชวนดูภาพวาดของ ‘สกิล’ ศิลปินตัวจิ๋วที่มีนิทรรศการเป็นของตัวเองได้ด้วยวัยเพียง 5 ขวบ 

คุณยังจำได้ไหมว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ตอนอายุ 4 ขวบ ?

วิ่งเล่น ดูการ์ตูน กินขนม หรือเริ่มสงสัยและสนใจสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ตัว แต่สำหรับเด็กคนหนึ่ง เขามีหนังสือเป็นของตัวเองแล้วเมื่อตอนอายุ 3 ขวบ ได้รับรางวัลออกแบบภาพปกพร้อม ๆ กับผู้ใหญ่ และตื่นมาวาดรูปเกือบทุกวันต่อเนื่องเป็นเวลาหลายเดือน เพื่อเตรียมจัดนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกของตัวเองในวัยเพียง 5 ขวบเท่านั้น

นี่คือเรื่องราวของสกิลปณัฐฑรณ์ ฟักทอง วัย 5 ขวบ ศิลปินเด็กที่ฝีมือไม่เล็กตามวัย ที่มีความสามารถในการถ่ายทอดเรื่องราวผ่านเรื่องเล่าและภาพประกอบ เจ้าของผลงานภาพวาดนับ 100 ภาพ ในนิทรรศการภาพวาด ครั้งแรก ของสกิลนักวาดรูปและเล่าเรื่อง ผลงานเมื่ออายุ 4 ขวบซึ่งเกิดขึ้นจากการสนับสนุนของ GalileOasis ร่วมกับ สำนักพิมพ์ผีเสื้อ และมูลนิธิวิชาหนังสือ

เด็กชายวัย 5 ขวบจากจังหวัดนครสวรรค์เริ่มวาดรูป ขีด เขียนตั้งแต่อายุแค่ 1 ขวบ มีกิจกรรมสุดโปรด คือ เล่น กิน และวาดรูป ชอบสีทองเพราะมันวิบวับ รักรูปน้องแมวเมฆรุ้งที่เขาวาดมากที่สุดจนไม่อยากเอามาจัดแสดงเพราะกลัวจะถูกเอาไปขาย ดีใจตอนมีหนังสือเป็นของตัวเองจนรีบขี่จักรยานไปเล่าให้เพื่อนต้นโพธิ์ เพื่อนปลาฟังว่า “เรามีหนังสือเป็นของตัวเองแล้วนะ ในนั้นมีเรื่องของนายอยู่ด้วย”

สกิลเป็นนักเขียนผีเสื้อเด็ก ๆ หมายเลข 28 ผู้มีผลงานพิมพ์เล่มพระอาทิตย์ของเธอ พระอาทิตย์ของฉันโดยเป็นทั้งคนแต่งเรื่อง วาดรูปปกและรูปประกอบ และได้รับประกาศนียบัตรจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม ในโครงการ 100 Annual Book and Cover Design 2024 ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติเมื่อช่วงเดือนตุลาคมที่ผ่านมา

เด็กชาย ‘สกิล’

‘แม่เปิ้ล ชัชชษา หิริพงษ์’ วัย 36 ปี ผู้เป็นเบื้องหลังความสำเร็จคนสำคัญที่ส่งเรื่องราวของสกิลเข้าร่วมโครงการวิธีสมุดบันทึกของสำนักพิมพ์ผีเสื้อด้วยความตั้งใจว่าอยากจะช่วยรีวิวหนังสือดี ๆ น่ารัก ๆ และอยากเป็นกำลังใจนักเขียน แต่อาจารย์มกุฏกลับตอบมาว่า “สกิล อย่าหยุดเขียนนะ เธอจะเป็นนักเขียนที่อายุน้อยที่สุด”

สกิลอยากมีหนังสือเป็นของตัวเองแต่แรกแล้ว เพราะเขาโตมากับหนังสือ ฟังเราอ่านหนังสือมาเยอะ เราอ่านหนังสือให้เขาฟังตั้งแต่อยู่ในท้อง เขาก็อยากมีข้อความอะไรของเขาเองบ้าง เขาเคยเล่าว่า หนูอยากมีหนังสือเล่มใหญ่ที่สุด คุณตาก็เลยทำหนังสือเล่มทดลองเป็นหนังสือเล่มใหญ่ให้เขา ตอนที่เขาได้ครั้งแรกเขาดีใจมากจนตาเป็นประกายแม่เปิ้ลเล่าถึงความดีใจของลูกชายตัวน้อย

จุดเริ่มต้นของนิทรรศการของศิลปินตัวจิ๋ว 

‘อาจารย์มกุฏ อรฤดี’ ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์และเจ้าของสำนักพิมพ์ผีเสื้อ ผู้ค้นพบ ‘วิธีสมุดบันทึก’ ที่สามารถสร้างสรรค์ทั้งนักเขียน นักวาด นักเล่าเรื่อง และศิลปินวัยเยาว์อีกมากมาย เล่าถึงที่มาของนิทรรศการ ซึ่งเกิดจากการทำงานร่วมกันของศิลปินรุ่นเหลนเจนฯ อัลฟา กับคุณตาบูมเมอร์ ที่มีอายุห่างกันถึง 70 ปี ครั้งนี้ว่า

“นิทรรศการนี้เริ่มต้นจากรูปประกอบของหนังสือของสกิล ตอนแรกเมื่อเราเริ่มต้นทำงานกับสกิลจริง ๆ ก็ไม่ได้นึกถึงการวาดรูป เรารู้แค่ว่าเขาแต่งเรื่องเก่ง เล่าเรื่องดี เราก็เลยอยากจะพิมพ์หนังสือของเขา ซึ่งในขณะที่พิมพ์หนังสือ เราก็มอบหมายให้เขาวาดรูปด้วย แล้วก็ค่อย ๆ เห็นการพัฒนาเรื่องการวาดรูป

เริ่มจากเราเห็นรูปดวงอาทิตย์และรูปธงชาติที่เขาวาดเองโดยที่เราไม่ได้บอก ก็เห็นว่าเด็กคนนี้มีฝีมือ ฝีแปรงดี ใช้สีเก่ง เราก็เลยบอกให้สกิลช่วยวาดรูปคุณตาให้หน่อยสัก 2-3 รูป ปรากฏว่าเด็กอายุ 3 ขวบวาดรูปคนออกมาได้ดี คิดว่าเขาจะต้องไปได้ไกล ก็เลยพยายามให้เขาวาดรูปมาเรื่อย ๆ 

“ตอนแรกเราก็ไม่ได้หวังว่าเขาจะมีเรื่องราวอยู่ในรูปวาดทุกรูป ต่อมาก็เลยบอกคุณแม่ให้เขาช่วยจด ช่วยอัดเทป อัดคลิปเรื่องที่เขาเล่าในขณะวาดรูปด้วย สิ่งที่เรามีทั้งหมดเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าเขาพัฒนา เขามีฝีมือ เขาเป็นศิลปิน และเขารู้จักคิด ไม่ใช่ในวัยของเขาแต่เกินกว่าวัยไปประมาณ 10 – 20 ปี นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมต้องจัดนิทรรศการนี้

สกิลเป็นเด็กที่ร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ เขาแพ้อากาศ แต่เขาก็อุตส่าห์เดินทาง 4-5 ชั่วโมง เพื่อที่จะมาทำงานนี้ เพราะเขารู้ว่านี่คืองานของเขา เขาจะมีเวลาทำงาน ตื่นเช้ามาทำงานช่วง 10 โมง พอเที่ยงเขาก็เลิกแล้ว เขาจะไปเล่น ไปทำอย่างอื่น ถ้าเราฝืนให้เขาทำงานมาก ๆ เขาจะไม่ทำ เขาเป็นอิสระ ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ อย่างวันนี้ผมถามทำเขาว่าจะวาดรูปแมวไหม เขาบอกไม่วาด เขาจะวาดลูกเจี๊ยบ เพราะเขาคิดมาแล้วว่าเขาจะทำอะไร

“เราเลือกภาพมาจัดเเสดงทั้งหมด 100 กว่ารูป พยายามที่จะเอารูปที่ดี ดีน้อย ดีมาก มาเปรียบเทียบให้ทุกคนได้เห็นว่าเด็กเขาพัฒนาได้ ตอนแรกที่เขาเริ่มวาด เขาอาจจะวาดได้ไม่ดีมาก แต่ถ้าหากว่าเราไม่เห็นแววของเขา เขาก็จบแค่นี้ ไม่ได้พัฒนาฝีมือต่อ แล้วเราก็จะไม่ได้ให้โอกาสเขาอีก แต่ทันทีที่เขาวาดด้วยกระดาษธรรมดา เราเห็นเส้น เห็นการแสดงอารมณ์ เห็นการจับคาแรกเตอร์ของตัวละครแล้ว เราก็รู้ว่าเขาไปต่อได้ เราก็เลยขนกระดาษไปให้เขา

ทุกวันนี้สกิลวาดรูปด้วยกระดาษที่ดีที่สุดแบบที่ศิลปินใหญ่ ๆ เขาใช้กัน เป็นกระดาษราคาแพง คุณภาพดี อาจจะเรียกได้ว่าเป็นกระดาษที่ดีที่สุดของศิลปินในเมืองไทยก็ว่าได้

รูปของเด็กชายสกิลที่มีสกิลเกินเด็ก

“ผมชอบรูปของสกิลเกือบทุกรูปเลยนะ เพราะผมได้เห็นพัฒนาการของรูป ทุกครั้งที่แม่ของสกิลส่งคลิปวิดีโอตอนเขาทำงานมาให้ผมดู ตามด้วยคลิปรูปที่วาดเสร็จแล้ว และคลิปที่เขาอธิบายรูปนั้น บอกตามตรงเลยว่าตอนที่ผมดูคลิปที่เขาทำงานผมใจไม่ดีทุกครั้ง คิดว่ารูปนี้มันต้องเสียแน่ ๆ แต่ว่าในที่สุดเขาก็ค่อย ๆ แก้ปัญหาจนกระทั่งรูปมันออกมาสวย

อีกรูปคือรูปนี้ที่ตอนแรกผมก็รู้สึกธรรมดาจนกระทั่งศิลปินวัย 60 ปีท่านหนึ่งได้อธิบายให้เห็นว่า ให้สังเกตแขนทั้ง 2 ข้างของหุ่นยนต์ที่ไม่เท่ากัน ไหล่ข้างหนึ่งยืดแขนลงไปเพื่อที่จะสัมผัสกับปีกของลูกไก่ ไหล่อีกข้างหนึ่งยกขึ้นเพราะมันเป็นคาแรกเตอร์ของคนที่เวลาเรายืดไหล่ข้างหนึ่งลง ไหล่อีกข้างหนึ่งก็จะยกขึ้นโดยอัตโนมัติ แต่ที่วิเศษไปกว่านั้น ตัวลูกไก่เล็ก ๆ ที่มันพยายามยืดแขนขึ้นไปสัมผัสกับหุ่นยนต์ มันยกขาขึ้นด้วยเพราะมันไม่ถนัดที่จะยืน 2 ขา เพื่อที่จะเหยียดปีกขึ้นไปข้างบน ซึ่งรูปนี้เป็นรูปที่สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับศิลปินวัย 60 ที่ทำงานศิลปะมาแล้วกว่า 40 ปี

สำหรับคนที่สนใจอยากเป็นเจ้าของภาพของศิลปินตัวจิ๋ว นิทรรศการครั้งนี้มีการเปิดให้เสนอราคาภาพวาดของสกิลได้ ใครที่สนใจสามารถไปชมภาพและเขียนใบเสนอราคาหย่อนลงในกล่อง และจะมีการเปิดกล่องเพื่อคัดเลือกรูปที่มีผู้เสนอราคาและตัดสินราคาที่เสนอในพิธีปิดของนิทรรศการ

ที่เราไม่ตั้งราคารูป เพราะว่าสกิลยังไม่มีชื่อเสียง แต่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าสกิลมีฝีมือ เพราะฉะนั้นนักสะสมรูป หรือคนที่ดูรูปเป็น เขาย่อมรู้ว่ารูปนี้มันควรจะมีราคาสักเท่าไร ถ้าเขาอยากได้ เขาก็ควรจะเสนอราคาที่สมเหตุสมผล สมมติว่ามีเพชรอยู่เม็ดหนึ่ง ถ้าเผื่อว่าเราตั้งราคาไว้สักหนึ่งล้าน คนที่ไม่รู้จักเพชร เขาก็จะบอกว่ามันแพงมากเลยนะ แต่คนที่รู้จักเพชรเขาก็จะบอกว่าราคาหนึ่งล้านนั้นเป็นราคาที่เหมาะสมแล้ว เพราะฉะนั้นการที่เราไม่ตั้งราคาไว้ เราก็จะได้รู้ว่ารูปนี้มันควรจะไปอยู่ที่ใคร

“ผมอยากจะประกาศว่าเด็กอายุเท่านี้ ถ้าเราส่งเสริมให้ถูก ค้นหาให้ดี มันก็จะเจอ แล้วเราก็จะได้ในสิ่งที่เราคาดไม่ถึง มีเด็กอีกกี่คนในประเทศนี้ที่เก่งอย่างสกิลแต่ว่าไม่มีใครค้นหาและไม่เจอ ในที่สุดเด็กก็ถูกสอนตามระบบจนกลายเป็นเด็กเก่งธรรมดาเท่ากันหมดตามมาตรฐานเดียวกัน”

สัมผัสเรื่องราวความพิเศษและความน่ารักของศิลปินตัวจิ๋วได้ที่ “นิทรรศการภาพวาดครั้งแรกของ ‘สกิล’ นักวาดรูปและเล่าเรื่อง ผลงานเมื่ออายุ 4 ขวบ”

จัดแสดงที่ : กาลิเลโอเอซิส ซ.โรงเรียนกิ่งเพชร ถ.บรรทัดทอง แขวงถนนเพชรบุรี เขตราชเทวี กรุงเทพฯ

ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 27 มกราคม 2568 

สำหรับใครที่อยากเจอสกิล วันที่ 26 มกราคมนี้ สกิลจะมาร่วมพิธีปิดนิทรรศการและมาวาดรูปให้ทุกคนได้ดูตั้งแต่เวลา 10.30 – 11.00 .

Credits

Authors

ถึงจะต่างวัยแต่ก็
อยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจ