ขอบคุณภาพจาก คุณจุ๋ม-เสาวนิตย์
หากคุณคิดว่าการจะเป็นดารา นักแสดงได้จำเป็นต้องอายุน้อย ผิวพรรณไร้ริ้วรอย บทความนี้จะทำให้คุณมองอาชีพนี้เปลี่ยนไป!
เมื่อการก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงในวัยเกษียณ เป็นอีกหนึ่งเส้นทางให้คนวัยเก๋าได้เติมสีสันให้กับชีวิต คุยกับ คุณจุ๋ม – เสาวนิตย์ บุตรมีบุญ โมเดลลิง เอเจนซี่ ผู้มีประสบการณ์ทำงานในวงการบันเทิงมากว่า 10 ปี โดยเฉพาะวงการโฆษณา ไม่ว่าจะเป็น MV Mall, O shopping, TV Direct, True Shopping, RS Mall, Shop Channel ที่จะมาช่วยแนะแนวคุณลุง คุณป้าที่มีใจใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักแสดง
และที่ขาดไม่ได้ก็คือ นักแสดงรุ่นใหญ่อีก 2 คนที่จะมาร่วมแชร์ประสบการณ์ไปพร้อมกัน ลุงเกษียร – เกษียร จารุสมบูรณ์ วัย 70 ปี และ ป้าจ๋า – ชัญญาพัชร์ ศิริโพธิ์สพ วัย 65 ปี ที่ต่างก็มีช่องทางเข้าสู่การเป็น “นักแสดงอิสระ” แตกต่างกัน มาดูกันว่าพวกเขาทำอย่างไรให้โลดแล่นในวงการบันเทิงได้ถึง 10 ปี
ขอบคุณภาพจาก www.facebook.com/gacianj
ดารารุ่นใหญ่
อดีตนายธนาคารอย่างลุงเกษียรไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าวันหนึ่งจะได้เข้าสู่วงการบันเทิง แต่ด้วยความบังเอิญที่พาหลานๆ ไปถ่ายโฆษณาแนวกีฬาแล้วมีแมวมองมาทาบทาม จากวันนั้นเขาก็อยู่ในวงการมาจน 10 ปีแล้ว โดยมีผลงานทั้งโฆษณา ละคร ถ่ายภาพนิ่ง ภาพยนตร์ ทั้งๆ ที่ไม่เคยผ่านคอร์สติวการเป็นนักแสดงเลยสักครั้ง
ต่างกับป้าจ๋า อดีตพนักงานออฟฟิศเกี่ยวกับเครื่องสำอาง ที่อยากเป็นนักแสดงมาตั้งแต่ยังเด็ก เพียงแต่เธอไม่เคยมีโอกาสได้สานฝันนั้น จนสุดท้ายฝันก็เป็นจริงในวัย 60 เมื่อเธอตัดสินใจไปลงเรียนการแสดง และเริ่มหางานได้จากคอนเน็กชันเครือข่ายเพื่อนในกลุ่ม “ตอนแรกๆ ไม่อยากไปเลย กลัวเรียนไม่ไหว แล้วในคลาสมีแต่เด็กๆ” ป้าจ๋าเล่า แต่ถึงวันนี้เธอก็เข้าวงการตามความฝันมาได้ 4 ปีแล้ว
คุณจุ๋มซึ่งเป็นโมเดลลิง จะมีหน้าที่หาคนที่มีคาแรกเตอร์เหมาะสมมารับงานแสดง โดยเฉพาะงานโฆษณาให้กับผลิตภัณฑ์ต่างๆ คุณจุ๋มให้ความเห็นว่า “นักแสดงสูงวัยเขาจะมีเสน่ห์ในตัวมากเลยค่ะ” สิ่งที่ทำให้นักแสดงสูงวัยแตกต่างก็คือ คาแรกเตอร์ที่เป็นเอกลักษณ์ และมีความเป็นตัวของตัวเอง สิ่งที่โมเดลลิงต้องการก็คือ ต้องทำการแสดงได้
“ไม่ต้องกังวลครับ ใครก็แสดงได้หมด” ลุงเกษียรย้ำ เพราะบางครั้งการแสดงไม่ต้องการคนหล่อ หรือคนสวยเพียงอย่างเดียว “มันอยู่ที่บทบาทให้สินค้าแต่ละชิ้นว่าเราจะสื่อให้เขาชัดเจนตามที่ต้องการมั้ย เท่านั้นเองครับ”
สิ่งที่นักแสดงต้องเจอ และเคล็ดลับการอยู่ในวงการ
ประตูบานแรกสู่การเป็นนักแสดงก็คือ ประตูใจ หากผู้สูงวัยไม่เปิดใจ ปิดกั้นโอกาสตัวเอง ก็จะยากที่จะไขประตูบานถัดๆ ไปได้
ประตูบานที่สองก็คือ การแสดง จริงอยู่ที่โมเดลลิงต้องการคนแสดงเป็น แต่เหนือไปกว่านั้นคือต้องการนักแสดงที่มีความรับผิดชอบ “การแสดงสามารถสอนและฝึกฝนกันได้” คุณจุ๋มว่า
ส่วนสอง 2 นักแสดงรุ่นใหญ่ บอกชัดเจนทั้งการวางตัวและการทำงาน ลุงเกษียรเล่าเคล็ดลับสำคัญ 3 ข้อ “1. ตรงต่อเวลา 2. ให้เกียรตินักแสดงคนอื่นๆ ไม่ใช่ว่าเราอายุเยอะกว่าแล้วจะมีอภิสิทธิ์กว่าคนอื่น และ 3. ไม่เรื่องมาก เราต้องไม่ดูถูกดูแคลนใครครับ ไม่ว่าจะทีมงานเบื้องหน้าเบื้องหลัง ทุกคนสำคัญหมดนะ ไม่ใช่แค่เรา รวมไปถึงเรื่องมารยาทในที่ทำงานอย่างในกองถ่าย ก็ต้องรักษาเอาไว้ให้คงเส้นคงวาครับ”เพื่อที่จะได้เป็น “นักแสดงรุ่นใหญ่” ที่ใครก็อยากทำงานด้วย
ขอบคุณภาพจาก คุณจุ๋ม-เสาวนิตย์
ป้าจ๋าเล่าอย่างอารมณ์ดีในมุมของการทำงานว่า “อย่างแรกต้องอ่านโจทย์ให้เข้าใจว่าสิ่งที่จะแสดงต้องออกมาแบบไหน ถัดมาก็ค่อยๆ ปรับตัว ไม่เกร็ง มีตรงไหนที่ไม่มั่นใจก็ให้ลองปรึกษารุ่นพี่ดูได้ เราเป็นนักแสดง ต้องทำได้ทุกบทบาท อาจผิดพลาดบ้างก็ไม่เป็นไร ค่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ ค่ะ”
แน่นอนว่าการท่องสคริปต์ก่อนการแสดงจริงเป็นสิ่งจำเป็น แต่ความประหม่าเมื่อไปอยู่หน้ากล้องเกิดขึ้นกับใครก็ได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะกับนักแสดงหน้าใหม่ ลุงเกษียรเล่าประสบการณ์ครั้งแรกให้ฟังว่า “ทุกคนต้องประหม่าตื่นเต้นอยู่แล้วครับ ผมเนี่ยครั้งแรกนอนไม่หลับเลย ท่องบทแล้วท่องบทอีก มันตื่นเต้น (หัวเราะ)” เหมือนอย่างที่ป้าจ๋าได้สัมผัสมาอยู่บ่อยๆ ว่าความประหม่าเกิดขึ้นได้ตลอด “พอไปหน้ากล้องนะคะ จากท่องมาแม่นๆ 100% อาจเหลือแค่ 50% หรือจำไม่ได้เลยที่ท่องมาทั้งคืน” เธอว่าผู้กำกับในกองถ่ายก็จะช่วยนักแสดงอีกแรง โดยการบอกให้นักแสดงหายใจเข้าลึกๆ ใจเย็นๆ แล้วค่อยๆ อินไปกับบทของมัน ถ้าได้หรือไม่ได้อย่างไร สุดท้ายก็จะมีทีมงานตัดต่อช่วยดูความเรียบร้อยให้อีกครั้งทอดหนึ่ง
บางครั้งทางคุณจุ๋มก็ถึงขั้นต้องงัดไม้เด็ดมาใช้ คือการหลอกนักแสดงให้ลองซ้อมดูก่อน ‘หลอก’ ว่าเรายังไม่ได้ถ่ายจริงนะ “จริงๆ พวกเขาทำได้นะ เวลาเราบอกซ้อม เขาก็จะลดความตื่นเต้นความประหม่าไป”
เส้นทางที่เลือกได้
ทั้งลุงเกษียรและป้าจ๋าต่างมีผลงานคนละไม่น้อยกว่า 100 ชิ้นแล้ว ตั้งแต่เข้าวงการมา และอาชีพใหม่ก็พาให้พวกเขาได้เจอเพื่อนมากหน้าหลายตาหลายวัยอยู่ตลอดเวลา และยังทำให้ทั้งคู่ได้มีรายได้เสริม ซึ่งคุณจุ๋มเล่าเพิ่มเติมว่ารายได้ที่ได้รับก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ แต่ก็ขึ้นอยู่กับงบประมาณของสินค้านั้นๆ ที่เป็นตัวกำหนด
โดยในการเข้าสู่วงการ จะต้องเลือกโมเดลลิงที่น่าเชื่อถือ เพราะลุงเกษียรเอง แม้จะอยู่มาหลายปีก็ยังเคยโดนโกงค่าตัว และตามกลับคืนมาได้ยาก ฉะนั้นนี่จึงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องระมัดระวัง และต้องดูอย่างถี่ถ้วน ป้าจ๋าเสนอให้ตรวจสอบเช็กเครดิตให้ดีก่อนด้วยการลองสอบถามในกลุ่มนักแสดง หรือโมเดลลิงด้วยกัน โดยลุงเกษียรให้ข้อสังเกตเพิ่มว่า “แม้แต่การขอบัตรประชาชน ส่วนมากก็จะขอตอนเบิกเงินเท่านั้นนะครับ”
แต่ก็ดูเหมือนว่านอกจากรายได้แล้ว สิ่งที่ทำให้นักแสดงรุ่นใหญ่ทั้ง 2 ของเราชอบมาก ก็คือ การได้ไปทำอะไรใหม่ๆ สนุกๆ
ผู้สูงวัยหลายคนอาจวาดภาพตัวเองในวัยหลังเกษียณไว้ว่าเลิกทำงานแล้วจะต้องอยู่บ้านเฉยๆ แต่ลุงเกษียรบอกว่า “อย่าคิดว่าเกษียณแล้วจะทำอะไรไม่ได้ จะต้องอยู่บ้านอย่างเดียว” เช่นตัวเขาเองที่เปิดโอกาสให้ตัวเองได้ทดลองเป็น “นักแสดงรุ่นใหญ่”
“ดีกว่าจุ้มปุ๊กอยู่ที่บ้าน มากองถ่ายมีเพื่อนคุยใหม่ๆ เยอะเลยครับ” นักแสดงรุ่นใหญ่ของเรา ปิดท้ายการพูดคุยด้วยการให้เคล็ดลับสำคัญมาก ก็คือ “เราต้องดูแลตัวเอง สุขภาพเนี่ยสำคัญที่สุด”
ที่มา : วัยนี้วัยดี Mini Talk ครั้งที่ 8 สานฝันเส้นทาง สู่การเป็นนักแสดงรุ่นใหญ่ในวัย 60+
