“ในขณะที่ทุกคนบอกว่ารูปที่พ่อวาดมันเจ๋งมาก แต่สำหรับเรามองยังไงก็ธรรมดา”
เมื่อการวาดรูปเป็นสิ่งเดียวที่พ่อหลงใหล และเป็นอาชีพเดียวที่พ่อทำมาตลอด 30 ปี แต่ไม่ใช่สิ่งที่ลูกชื่นชอบ และชื่นชม
แม้ว่าจะเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อเป็นศิลปินวาดรูป แม่เป็นผู้จัดการงานศิลปะของพ่อ และมีพี่ชายเดินตามรอยของพ่อเหมือนลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น แต่สำหรับ ‘ฝ้าย’ ลูกสาวคนเล็กของบ้าน ศิลปะกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่ถนัด ไม่สนใจ และไม่ต้องการเป็นผู้สืบทอด
แต่ต่อมา ‘ฝ้าย’ ศรุตา เลิศธรรมศิริ วัย 25 ปี กลับเปลี่ยนความคิด และเลือกที่จะหันกลับมามองเห็นคุณค่าในสิ่งที่พ่อทำเป็นประจำ ด้วยการสนับสนุนงานศิลปะของพ่อให้ไปไกลกว่าเดิม
มนุษย์ต่างวัยชวนคุยกับครอบครัวศิลปะ ที่เริ่มต้นเรื่องราวด้วยความไม่ชอบ สู่การเคารพความสุข และซัพพอร์ตความฝันของกันและกันระหว่างพ่อ-ลูก ในคลิปนี้