‘Move on together’ “ผมตั้งใจจะทำให้ยายอุตสาเป็นยายที่มีความสุขที่สุดในโลก” ที่มาของ ‘อุตสาชงที่บ้าน’ คาเฟ่ริมธารที่มียายเป็นกำลังใจ

“นอกจากพ่อแม่แล้ว คนที่พร้อมเสียสละทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข ห่วงเราเสมอทุกลมหายใจ ก็คือยายนี่ละครับ”

ใครที่กำลังท่องเที่ยวช่วงสิ้นปีอยู่ที่ จ.เชียงใหม่ มนุษย์ต่างวัยอยากชวนแวะไปเยี่ยมเยือน ‘อุตสาชงที่บ้าน’ คาเฟ่บ้านไม้ 2 ชั้นกลางป่า ติดลำธาร บรรยากาศดี ที่ อ.แม่ลาย จ.เชียงใหม่ ของคุณ “ตั้ว” หลานชายวัย 29 ปี ผู้กลับมาเปลี่ยนพื้นที่บ้านเก่าของคุณยายอุตสา วัย 90 ปี จากบ้านในป่ารกร้าง ไกลผู้คน ให้กลายเป็นสถานที่นั่งดื่มกาแฟไปพร้อมๆ กับซึมซับบรรยากาศดีๆ ท่ามกลางเสียงนกร้อง และเสียงน้ำจากลำธาร และหลานตั้งใจตั้งชื่อร้านเป็นชื่อเดียวกับคุณยายอุตสา “เพราะคุณยายคือศูนย์รวมใจพวกเรา เราอยากให้ทุกความสำเร็จของพวกเรามียายอยู่ในนั้นด้วย ยายทำทุกอย่างเพื่อให้ทุกคนมีความสุข วันนี้เราอยากทำให้ยายมีความสุขที่สุดในโลกคนหนึ่งเหมือนกัน”

กลับบ้านเราเถอะ… ลูก

“เมื่อก่อนผมเคยจากบ้านไปทำร้านกาแฟของตัวเองอยู่ที่บ้านนอแล บนดอยอ่างขาง ธุรกิจตอนนั้นกำลังไปได้สวย มีนักท่องเที่ยวแวะเวียนเข้าออกร้านไม่ขาดสาย และทุกๆ ครั้งจะได้รับคำชมจากลูกค้าเป็นประจำ จนผมเองคิดว่าธุรกิจที่นี่น่าจะเพียงพอเลี้ยงตัวเองและครอบครัวเล็กๆ ของผมได้ แต่ในชีวิตจริงแน่นอนว่าเมื่อมีวันที่สนุกมากแล้ว อย่าลืมว่ามันก็อาจจะมีวันที่เป็นหายนะได้เช่นกัน

“เมื่อดอยอ่างขางยกเลิกการมีห้องพัก โรงแรม รวมถึงไม่เอาพื้นที่บนดอยอ่างขางเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกต่อไป ทำให้ธุรกิจต่างๆ ที่อยู่บนนั้นค่อยๆ ปิดตัวลง นักท่องเที่ยวมีจำนวนน้อยลงมาก ซึ่งแน่นอนผมเองก็ไม่มีลูกค้า รายได้ที่เคยมีก็กลายเป็นศูนย์

“ช่วงนั้นผมเคว้งมาก เกิดคำถามขึ้นตลอดว่า แล้วเราจะเอาไงต่อเพื่อให้มีรายได้ต่อไป คิดจะลงไปตัวเมืองที่นั่นก็มีร้านกาแฟเป็นพันร้านแล้ว… ช่วงนั้นผมโทรไประบายเรื่องทุกอย่างให้ครอบครัวฟังเป็นประจำ ซึ่งนั่นเป็นข้อดีของครอบครัวเราคือเราคุยกันทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องดีหรือร้าย จนท้ายที่สุดแม่และยายบอกกับผมว่า ‘กลับบ้านเราเถอะ… บ้านนี้รอลูกเสมอ ไว้เรามาตั้งต้นกันใหม่’ นั่นเป็นประโยคง่ายๆ ที่คนไกลบ้านอย่างผม รู้สึกเลยว่าเราไม่ได้ตัวคนเดียว และเรายังมีบ้านที่รอเรากลับไปเสมอ

“ยาย” คือลมใต้ปีก

“กลับมาบ้านผมพยายามคิดตลอดว่าเราจะทำอะไรดี ผมยังชอบการเปิดร้านกาแฟมากๆ จนกระทั่งผมและพี่ชายไปเจอที่เก่าของยาย เป็นบ้านเก่ารกร้างกลางป่า ไม่มีใครผ่านเข้าไปได้ มองยังไงที่ตรงนี้ก็เปิดร้านอะไรก็ไม่ได้แน่นอน แต่สิ่งที่ผมเห็นคือที่นี่มันเงียบสงบ ติดลำธาร ผมสามารถได้ยินเสียงนก เสียงน้ำ จากลำธารตลอดเวลา ผมตัดสินใจบอกครอบครัวเลยว่าผมอยากเปิดร้านตรงนั้น

“คนในครอบครัวเป็นห่วงเรามาก มันรกไม่มีใครอยู่มานานแล้ว ทางเข้าก็ยาก ไม่น่าจะมีใครเข้ามาได้ ตอนนั้นแม่ถึงกับเครียดจนนอนไม่หลับ แต่แน่นอนทุกคนไม่ห้ามผม ยิ่งมีคนบอกว่าไม่น่าจะรอด น่าจะล้มอีก คนในครอบครัวก็ยิ่งอยู่ข้างผม

“ยายอุตสาคือคนที่สนับสนุนผมทุกอย่างยิ่งกว่าใคร ทั้งแรงกาย และกำลังใจ ขอแค่ผมมีความสุขยายก็ไม่ติดขัดอะไรเลย ผมสัมผัสได้เลยว่าตั้งแต่เล็กความรักของยายยิ่งใหญ่มาก เขาพร้อมจะทำทุกอย่างถ้านั้นจะทำให้หลานของเขามีความสุข และวันนี้ผมเองก็ตั้งใจจะทำให้เขามีความสุขที่สุดในโลกไม่แพ้กัน

‘อุตสา’ เป็นชื่อของยายผม

“ผมตั้งใจจะทำให้ร้านกาแฟนี้มันออกมาดีที่สุด สุดกำลังที่ผมมี เราคุยกันกับพี่ชายหุ้นส่วนที่เป็นหลานยายอีกคน ว่าเราอยากให้ร้านนี้เป็นชื่อของคุณยายอุตสา เพราะเขาคือศูนย์กลางความสุขของพวกเรา ถ้าที่นี่ประสบความสำเร็จขึ้นมาจริงๆ เราอยากให้มีชื่อยายอยู่ในนั้น และทุกๆ อย่างของร้านจะมีแต่ชื่อและรูปของยายอุตสา นั่นจึงเป็นที่มาของ ‘อุตสาชงที่บ้าน’

“ผมตัดสินใจชวนยายมาเป็นหน้าตาของร้านเรา เพราะอยากให้ท่านเห็นความสำเร็จนี้ไปด้วยกันกับผม ท่านอายุมากแล้ว 90 ปี คืออายุที่มากจนน่าดีใจ แต่อีกมุมหนึ่งก็ทำให้ผมกลัวไปพร้อมๆ กัน เพราะเราไม่รู้เลยว่าเขาจะอยู่มองเราไปอีกนานแค่ไหน ในช่วงที่ยังมีเวลาจะดีกว่าไหมถ้าเราสามารถรักกันจนวินาทีร่ำลาได้

“ผมเล่าเรื่องร้านให้ยายฟังตลอดเวลา ชวนยายมาถ่ายรูปฮิปๆ ที่วัยรุ่นชอบทำกัน ชวนยายทำเสื้อร้าน ทำหมวกร้าน ซึ่งยายก็สนุกมากจนผมเปลี่ยนความคิดตัวเองไปเลยว่าคนแก่อาจไม่หลงเหลือความสนุกในชีวิตแล้ว แต่จริงๆ แล้วเขายังเต็มไปด้วยความน่ารัก ตลก เฮฮา ถึงเวลาจะผ่านไป แต่ความมีชีวิตชีวาของเขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ทุกครั้งที่ชวนแกทำคอนเทนต์ถ่ายภาพเขาจะมอบแต่เสียงหัวเราะ และรอยยิ้มอย่างเต็มใจกลับมาให้เราเสมอ ยิ่งร้านเป็นชื่อยาย ยายยิ่งรู้สึกว่าแกเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จนี้ไปกับเราด้วย

รักกันไปเรื่อยๆ รักกันจนวันล่ำรา

“วันนี้ร้านกลายเป็นที่รู้จักอย่างที่เราตั้งใจไว้จริงๆ แน่นอนว่าหลายคนเข้ามาเพราะภาพน่ารักๆ และดูใจดีของคุณยายอุตสาที่นั่งยิ้มอยู่หน้าร้าน วันนี้ผมอยากขอบคุณตัวเองที่ตั้งใจทำร้านขึ้นมาเป็นรูปเป็นร่างได้ขนาดนี้ และอยากขอบคุณยายอุตสาที่สุด ที่สนุกไปด้วยกันกับหลานคนนี้ จากวันร้ายๆ ในอดีต วันนี้ร้านนี้มันเปลี่ยนชีวิตผมไปแล้ว เราได้ทำงานที่เรารัก เรามีรายได้เพียงพอให้กับครอบครัวเรา และเราได้ใช้ชีวิตที่มีค่ากับยายในทุกวัน แน่นอนว่าการจากลาจะเกิดขึ้นแน่ๆ ในอนาคต แต่ผมมั่นใจว่าก่อนวันร่ำลา ยายอุตสาจะเป็นคุณยายที่มีความสุขที่สุดในโลกคนหนึ่งเลย”

ขอบคุณภาพจาก : อุตสาชงที่บ้าน Utsah.homebrew 

Credits

Author

ถึงจะต่างวัยแต่ก็
อยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจ