เชื่อว่าหลายคนที่ต้องไกลบ้าน โดยเฉพาะกลุ่มมนุษย์เงินเดือนทั้งหลายที่เพิ่งเรียนจบ หรือทำงาน น่าจะมีสิ่งหนึ่งที่คล้าย ๆ กันคือ “คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงบ้าน” แต่ด้วยภาระหน้าที่และเงื่อนไขชีวิต เป็นตัวกำหนดให้การกลับไปอยู่ด้วยกัน เป็นเรื่องที่ยาก

ป๊อป วัย 24 ปี จากลพบุรี ก็เช่นเดียวกัน เธอเป็นอีกคนที่ไกลบ้านเพื่อมาเรียนและทำงานต่อ แต่ป๊อปเลือกที่จะทำในสิ่งที่น้อยคนคิดจะทำ คือการพาพ่อมาอยู่ด้วยที่กรุงเทพฯ เพื่อไม่ให้เวลาที่เหลืออยู่ หมดไปโดยไม่ได้ทำอะไรเพื่อครอบครัว “เพราะเวลาของครอบครัวของพ่อแม่น้อยลงทุกวัน เหมือนกำลังถอยหลังสู่ความตาย”